Wat voeren we in ons schild?

In deze video 

wordt de inhoud van deze blog post 

voorgelezen

-----------------------------
Regeringen komen en gaan,
maar een aantal identiteitssymbolen van regeren, leiden een constitutioneel consistent bestaan.

Wat voeren we als Nederlanders momenteel in ons schild?

Dit symbool vormt als het ware het watermerk en briefhoofd van officieel regeerpapier.
We herkennen het en… staan er  verder nooit bij stil, want:

• dit verandert immers nooit, 
• het is (maar) een (onschuldig) gegeven aan de basis van het Nederlandse leven, deel van ons erfgoed.

--------------

Een motie tot verwondering in het innerlijke parlement:

Uit de banken van de ‘ik wil’ regeringsfracties klinkt een beetje kriegelig:

• Waar hebben we het hier nu ineens over?
  Er ligt een waslijst aan zeer urgente zaken op ons bordje, die we toch allemaal willen oplossen??!!
  Het is crisis, mensen willen voorspoed beleven, vrede en veiligheid!
  We leven met de stress van code oranje!
  En dan moeten we ook nog, in verkiezingstijd, onze inhoudelijk standpunten voor de toekomst formuleren en in nette, doch verhitte debatten verdedigen om de (zwevende) kiezers van ons gelijk zien te overtuigen?
  We hebben toch wel ECHT  belangrijker issues aan ons hoofd dan NU eens rustig naar het wapen van Nederland te gaan kijken?!!!

Paar vraagjes aan de interruptiemicrofoon, gesteld uit de banken van het ‘innerlijke kind’, die altijd wel met verwondering details in het leven opmerkt en ‘zich er iets over afvraagt….’:

• Maar… eh….. wat representeert dit schild nou eigenlijk?
• Enne… is het feit dat je iets erft, dat iets erg oud is en wat ook jarenlang gebruikt is door je voorouders… in zichzelf reden genoeg om er de hele inrichting van je huis, de vorm, stijl en kleuren van je interieur nu ook nog helemaal op af te blijven stellen? Waarom?

Vanuit de banken van de ‘innerlijke senioriteit’ licht iemand hulpvaardig en geduldig toe:

• De tekst ‘ je maintiendrai’ is Frans voor ‘ ik zal handhaven’.
• Verder is duidelijk te zien dat er drie stoere leeuwen op staan. Twee houden, met vertoon van macht, allebei tegelijkertijd hun stem gebruikend,  aan weerszijden een schild vast, waarop een strijdlustige leeuw een zwaard heft en een handvol pijlen vasthoudt.
• Het kroontje is een teken van de monarchie .

Waarop het innerlijke kind in de repliek verder doorvraagt:

• ‘waarom handhaven’?
• Wat is de precieze betekenis van handhaven?
• Wat is het dan dat we willen handhaven? (De opzet met die leeuwen lijkt eerlijk gezegd nogal te wijzen in de richting van verbale en fysieke strijd, machtsvertoon en conflict…..niet iets waar ik nou warme gevoelens van de ultieme begeerlijkheid bij krijg.)
• Wat maakt handhaven (van wat dan ook) tot het hoogste goed van onze kernwaarden?
  (Want waarom zou je het anders zo prominent op het schild schrijven?)

Een senior verklaart vervolgens:

• Tja, ik weet dat de uitdrukkelijke wens tot handhaven van een bepaalde opzet, het soepel insturen van een andere koers, nogal ingewikkeld maakt..
  Vanuit mijn eigen  ‘ervaring’ kan ik hier meedelen:

Ik weet nog dat ik 10 jaar lang was aangesteld als katalysator voor verandering. 

Ik werd enthousiast ontvangen en kreeg veel ruimte om met voorstellen te komen, want er was grote behoefte aan ‘nieuw elan’, vernieuwing dus.. … ‘snel op ontwikkelingen kunnen inspelen….’

De noodzaak om met de tijdgeest mee te kunnen gaan en ‘het zelf’ te hervinden, werd diep gevoeld.

Bij mijn afscheid grapte ik over wat ik had geleerd.“ Ik kreeg totale vrijheid om alles tegen het licht te houden en veranderingen voor te stellen. Er bleek slechts een heel klein voetnootje in het ongeschreven contract van toepassing, waar ik werkenderwijs met toenemende frustratie over het proces achterkwam :
kleine randvoorwaarde aan vernieuwing…. het moet wel precies passen binnen hoe het nu al jaren gaat.”

Je maintaindrai in full swing?
Energetisch werd ‘verandering’ gewoon niet genoeg verwelkomd en gesteund.

----------
Enige tijd na deze conversatie in de 2^e kamer, dienen vertegenwoordigers van de drie fracties een motie in, om het Nederlandse volk van (0 tot 115) nu, in verkiezingstijd, uit te nodigen om een bezoek te brengen aan hun eigen innerlijke parlement om daar zelf eens te spelen met de gedachte ‘wat voer ik eigenlijk in mijn schild?’

 Ontwerp een eigen schild en deel dat met de wereld in woord, beeld en… gedrag.

Om de eigen speelse creatieve emocratische interpretaties via social) media te delen… als energetisch tableau vivant gezet in de kleuren van de diepste hartewens. 
Niet slechts 1 keer, op een bepaalde dag.....maar zo vaak als je wilt.

Let op: Er wordt niet 'een winnaar gekozen'....!

Iedere deelnemer die uitvoert wat hij bewust in zijn eigen schild voert...... wint in ieder geval: een fijnere wereld met meer levensgeluk.

En juist (wellicht.. het is een optie.. het hoeft niet.. je mag uiteraard in je schild voeren wat jij wilt) niet meer vast te houden aan het beeld dat we vooral hechten aan machtsvertoon, crisis en conflict en dat in ons schild voeren.
Dat we dat hoog in het vaandel van ons kernwaardensysteem (moeten) hebben, is niet bij wet geregeld!
We mogen geheel vrij, energetisch ook iets anders kiezen!

Als voorbeeld zie je wat initiatiefnemer Esther Dageraad heeft gemaakt: 

"Je ziet, dat wat ik in mijn schild voer (rechtsboven aan de pagina) mijn hartewens verbeeldt: de actieve wil om harmonie, vrede, vrijheid en overvloed in openheid, kalm en met een glimlach, vol verwondering en gewetensvol met elkaar te delen, om te evolueren in versies die steeds beter recht doen aan de natuurlijke dynamiek van het leven."

Opmerkelijke noot uit de gezamenlijke motie:

Want tja….. we weten……we zingen hier zelfs bij gelegenheid uit volle borst over als we onze (gezamenlijke) identiteit in een lied uitdrukken en dan stroomt geregeld ons hart vol van ontroering.
Waarom is dat toch?
Omdat je als mens trots wil zijn op wat je in je (eigen) schild voert.….. trouw aan…jezelf!

Mijn schild ende betrouwen
zijt Gij, o God mijn Heer,
op U zo wil ik bouwen,
Verlaat mij nimmermeer.
Dat ik doch vroom mag blijven,
uw dienaar t'aller stond,
en de tirannie verdrijven
die mijn hart doorwondt.

(Al helpt het natuurlijk wel om met verwondering, je vrij wil en je hele (ge-)weten naar deze overbekende, maar wellicht toch ook wel enigszins cryptische, tekst te kijken)